Ölüm Müminlere MuştuUzak dur kardeş riyadan İman ile göç dünyadan Gel vazgeç mali hülyadan Heder etme şu anları Ölüm yokluk sanır kimi Bu âlemde sürer demi Mevlaya gider bu gemi Mahşere taşır canları Dert keder alıp satacak Seni Maziye katacak Velhasıl vade yetecek Yılan çıyan yer tenleri Çırılçıplak soyacaklar Teneşire koyacaklar Falan ölmüş diyecekler Unut yaşanan günleri Sular döküp kova, kova Yuyacaklar ova, ova Ölüm derdine yok deva Kurtarmaz servet ünleri O gün sala verecekler Ak kefene saracaklar Namaz için duracaklar Sonsuz keder hüzünleri Musalladan götürürler Sağ yanına yatırırlar Başucunda otururlar Göreceksin sen bunarı İndirirler dar bir yere Gömerler göz göre, göre Eğleşirler uzun süre Dünya çağırır onları Başa yağar toprak taşlar Varır varmaz sual başlar Ortaya konur her işler Kaçmaya yok imkânları Nice canlar gelip geçti Ecel şerbetini içti Ölüm müminlere muştu Vardır hakka imanları Karanlıklar yurdu ora Hayır, işle eriş nura Ey Rızai sende sıra Fehm eyle sen gel bunları |