Cesur bi yüreğe hazırlığın badal badal merdiveniymiş oysa korku..
Sen bir uçurummuydun düşmek üzere yaklaştığım..
attığım her adımda sonsuzluğa uzanır gibi titriyordu ayaklarım.. hayallerim ayaklarımın altında toz olurken.. çıplak ayakla basıyorum sanki .. hissediyorum çakıl taşı gibi boğazıam takılan sözleri..gülün peşinde koşarken tutmakta olduğum dikenleri.. Korkunun heyecanını yaşıyrum şu dakikada bedenimde.. korku cesaretlendiriyormuş bir süre sonra insanı.. cesur bi yüreğe hazırlığın badal badal merdiveniymiş oysa korku.. yüzsüzleşiyormuş anılar... arsızlaşıyormuş acılar zamanla.. cesur oluyormuş yürek fırtınalara..kasırgalara... köklü bir ağaç oluyor bedenin günden güne... yaşadığın toprak nekadar hassas olsada taşımayı öğreniyor seni .. onca izi kalmış iz bırakan kökler rağmen.. yine güveniyor ..yine herbahar yapraklarını güneeş uzatıp hoşgeldin elini uzatıyor.. taşımasını bilmeyen hassas topraklara inat .. yeşerttiği her umut dallarıyla kök olacak anılarıyla .. çınar olma yolunda..... NESZİHA GÜZEL |