İNANMAİNANMA Bir gün derlerse sana Gülün Yenilmiş Onunla da kalmayıp Hayata küsmüş Tam bir çıkmaza düşmüş Yürüdüğün yolda Kuşa sor da İnanma Bir gün derlerse sana Ayakları dikenlerden Yorgunluktan Tutmuyormuş Avuçlarını birleştirmiş Açmıyormuş Haksızlığa bile Bakmıyormuş Yürüdüğün yolda Taşa sor da İnanma Bir gün derlerse sana Artık hayalleri yok Gecelerini saracak Rüyaları yok Ta içten gülen İçten kızan Ama hiç darılmayan Gözleri dolmuş En güzel çiçeklere bile Bakmıyormuş Gittiğin yolda Başını kaldır Göğe sor da İnanma Bir gün derlerse artık Umutsuzmuş Mutsuzmuş Yüzlerce kişinin içinde Kimsesizmiş Yürüdüğün yolda Küçücük kardeşe sor İnanma Jale KESKİNKILIÇ 9 Nisan 1977 |