ACIR HA ACIR
Saçlarımı aklar başımı duman
Sardıkça sol yanım acır ha acır Yokluğun içimde yara kocaman Durdukça sol yanım acır ha acır Tam tekmil döşeli dayalı bir ev Penceresi yeşil boyalı bir ev Olmayan bahçemde hayali bir ev Kurdukça sol yanım acır ha acır Saklambaç içinde kaldım körebe Bütün varlığımı dağıttım hibe Pembe umutların ibresi dibe Vurdukça sol yanım acır ha acır Baharlar yok sattı göründü güzler Yokuş dibindeyim tükendi düzler Çevremde gülücük dağıtan yüzler Gördükçe sol yanım acır ha acır Biletim kestirdim Kaf’tan ırağa Azrail denilen bildik çırağa Boyum ölçüsünde en son durağa Vardıkça sol yanım acır ha acır |