Ah gönlüm...
Kalk git diyor biri bana
Vur kapıya tüm gücünle Arkana bir bak nefretle Elindeki valizinle Hiç yorgunum demeden Kırılmış kalbinin parçalarını topla Yapıştır birbirine ustaca Kes artık ağlamayıda Bir an önce düş yola Elinde tuttuğun o kitap ta ne Uslanma sen hiç deli gönlüm Koş yeni bir maceraya daha Unutma onu tamam mı Oturt yüreğinin en tepesine Hadi kendini zorlamada Otur oturduğun yerde Dağıt kendini dağıtabildiğin kadar Acılara kahkalar at İç bir kadehte benden Ne olsun canım, hayat bu ya sevay |
Sen gitsende,kalsanda
Kendini unutabilirmisin burda
Zamana meydan okuyamadıktan sonra
parçaların arkada kaldığı sürece gidemezsin...çok güzeldi..kutlarım...sevgimle şairem....