SÖNDÜRME DEN ATILAN/ İHANET ATEŞİKurak kalmış yüreğime, Hüzün; bulutlarından, Yağmurlar yağdırdım!... İmkansızdı; bir ot bile yeşermesi! "Aşk" güneşiydi sanki! Yüreğimde, açtı gözlerin!... Hüzün, yağmurları yağdı. Gözlerin, güneş oldu... İmkansızdı, dedim ya!... Bir, ot bile yeşermesi... Oysa; aşkına şiirler yeşerdi, Gönlümde!... Tohumlar, biriktirdim, Sevgiye dair, Bir yürek dolusu!... Yıllara serptim, Seninle, geçireceğimiz! Ormanlarımız, olacaktı! Sevgi adına... Yürekten, taşacaktı! Yılarca, yaşayacaktı! Fidanlar büyüttüm; Yüreğimde!.. Umut ve güven dolu... Hayallerimiz de, bir ömür boyu, "Mutluluk" üretmiştik, seninle, Hani!... Bir anlık, dalgınlık mıydı? Elinden; söndürmeden attığın, O, ihanet ateşi!... Koskoca, bir ormanı, Tazecik; fidanları Umut dolu; canları Yaktı küle döndürdü!... V.Kayra |