Geceler Issız Ve Suskun
Bırakıp gittiğin o günden beri
Hep ağlattın beni Geceler karanlık ıssız ve suskun Güneş hiç doğmaz oldu sensiz Yüreğimde hep acı ve isyan Suçum neydi benim yoksa sevmek mi Acılarla yalnız bırakıp ağlattın beni Sessizce baktım gökyüzüne Ala bora olmuş dört yanım Yüreğimde vurdu beni yalnızlık Bilemezdim sensiz bu kadar acı ve hüzünlü geçecek Yalnız kaldığım geceler Karardı birden bire gözümde kurduğum bütün hayallerim Dönüp durdum etrafımda Kayboldu kurduğum düşler Ay ışığıydı vuran belki o camda ama Sesin geldi o an kulağıma dönüp baktım sen yoksun Aynalar hep kırık adını andım ağladım Azrail çaldı kapıyı sandım İşte o an yıkıldım kaldım Gittiğin o günden beri Geceler hep ıssız ve suskun geçiyor sensiz... Hüseyin Yanmaz 21/07/2011 |