"Sevi varsa kürrede el daima yazmalı
Ruh yok ise sinede izbelerde sızmalı"

Çetin KILINÇARSLAN - ihtilal



AVAZ-I TASVİR

Dilim şivekâr oldu talebiyle gülümün
Bana aşkı yazdırdı, hükmü yoktur ölümün

Lâl olan maşuğunda, sineye düştü habbe
Hamd-ı senâlar olsun, ihsan eyleyen Rab’be

Hilkatıma karıldı, yârin cism-i sefası
Uzaktan el eylesin, kem ihtiras cefası

Serenatım konuktur, hülyası hoş geceye
Şirin efsanem sindi, serbest, aruz, heceye

Serimi ufka gerdi sarayımda mukimdir
Kamer’ce şavkı vurur, visalime hakimdir

Devr-i leylâ’yı bildim, Mecnun’yum çölünde
Batını, zahir etti, meşke daldım gölünde

Gaiplerden kopmuşuz, destan destan cem olduk
Gönülistan ilinde; ilik, damar, ten olduk

Didemizden içerken, aramadık sakiyi
Acem-i şiran fasılla, anıyorduk Baki’yi

Tabibemdir hüsnü yâr, vuslatımı yazmaya
İrem etmiş gönlünü, gerek var mı kazmaya

Ben sıladayım şimdi, bila olmam gurbette
Ceren cana ermişim, kusur etmem hürmette

Yürek içre tutuştum cezbe ile harında
Kim diyor ki sönerim, zemherinin karında

Gönlüm fidan maliki, ruhum bilmez ihale
Bedenim selvi benim, sarmaşığa ah ile


Çetin KILINÇARSLAN