biz cok mutluyduk eskiden,
bahceli bir evimiz vardi eskiden
biz cok mutluyduk aportmanlar daha in$a edilmezken konu kom$u güler eglenirdik,göstermelik dostluklar yokken randevu almak yokdu eskiden,kom$u Ay$e,Fatma teyze varken kapiyi calar dalardi misafirler, bir fincan kahvenin hatri sayilirken en güzel kö$eler misafirlere verilirdi,koltuklar kanepeler odalarimizin $eklini $emalini bozmazken kolunun altina iki ekmek alir gelirdi babamiz sormaya cekinirdik,hani nerde bizim $ekerimiz, cikolatamiz zamane cocuklarinin istekleri hic bitmiyor,nintendelor en büyük dü$manimiz sokaklarda top oynar, ip atlardik korkumuz yokdu sapiklardan ,canilerden, korkusuzca mahellemizde ko$ar oynardik mahallenin kadinlari bir araya gelir KISIR,börek cörek yapardi kilit yokdu eskiden ,konu kom$u kapilarini sadece kapardi sicak yaz aylarinda evlerde nefes alinmazdi, HIRSIZI dü$ünen yokdu o zamanlarda,herkes pencerelerini sonuna kadar dayar yatardi biz cok mutluyduk eskiden,kimseyle varlik yari$imiz yokdu lüks villa,mercedes araba ,cemil ipekciden takip edilmezdi eskiden moda pazarlardan, sokak saticilarindan alirdi üsütünü ba$ini fakir fukara eskiye rabet olsa bit pazarina nur yagar derlerdi zaman tüneli acilsaydida ,ah ke$keeee o eski günlerimize geri gidebilseydik birbirimizi yine öyle saf ve temiz kalbimizle candan sevebilyseydik ke$ke diyorum ke$ke Ailecek ayni sofraya oturup bir bardak cayi keyiflice icebilseydik |
güzel anlatımdı
şimdi taş yığınları arasında kaldık