deniz kurbanı sırgey
birgün ardından sahillerde uyuklarken kitabıyla birlikte
mürekkep gibi ter aktırır vücudu denizlere rus dostum iskeleden atlardı sırgey atlardı da kanatlarını suya kaptırmıştı çığlık çığlığaydı heryer ağlayışlar adayışlar ve feryatlar feryatlar heryerde kalbmin içinde içimdeki istek kalbimdeki destek sönmüştü o an denizin dibindeyken turu döndürüyordu ruhu ahirete doğru çaresiz bakış açıları derinlik kazanan sular iş işten geçmiş şekliyle atlayan cankurtaran içindeki ölüm dışındaki saf beden deniz kurbanıydı galiba dostum inleyen ve inleten sesler altına eziliyordu bedenim ve o günler o günler unutulmazki o günleri kim unutur ne kokusu bozuk zivana ne de çıplak ayağım altında ezilen izmaritim unutturabildi o günleri şair hukukçu(yunus tapancı) |