NEFES SONSUZDA
Ölümün rüzgarı değsin yüzüme
Yaşamın sevinci uçsun hüzüne Topraklar atılsın aşkın közüne Kendi dumanında boğulsun bu gün Bütün güzellikler gelse önüme Yıldızlar döşense yerde yönüme Bir daha güneşler doğmaz sözüme Kendi siyahında boyansın bu gün Karanlık dünyada bilin yaşamam zor olur yokuşum artık çıkamam Hazırlan mezarım burada duramam Kendi kazmasında kazılsın bu gün Önümde uçurum boynumda taşım Ağırlık çöktükçe dönüyor başım Atlarken ölüme dökülen yaşım Kendi kuyusunda toplansın bu gün Yarsever yaşamak zordur dünyada Anladım alınmaz nefes sonsuzda Tutmaya hazır ol hayat uçsuzda Kendi mekanında yerleşsin bu gün Muhtar Gazi TOPAL MALATYA |