LEYLA
Leyla bulaşıkları yıkadı
Mutfağı topladı çöpü attı. Çayı koydu ışıkları kapattı Salondaki kocasına baktı. Televizyonda maç vardı Bütün gece konuşmazdı. Banyoyu sildi temizledi Yüzünü yıkadı kremledi. Aynada kendine baktı Hala güzel bir kadındı. Oğluna sevgiyle seslendi “İnternetteyim” cevabı geldi. Terliklerini eline aldı Kapının önüne çıktı. Bütün şehir ışıl ışıl Ayaklarının altındaydı. Önünden gençler geçtiler Ne güzel sevgiliydiler. Parktaki oturan çiftler Neşeli sohbetteydiler. Kocası iyiydi hoştu Ama aralarında aşk yoktu. Hem aşk neydi?neyineydi? Sihirli bir kelimeydi. Kapıyı usulca kapattı Kendini uykunun kollarına attı. |