ÇIK! KOZA/ DAN KELEBEK
Bak işte! başladı, yine kabuslar.
Uykular; delik deşik! Üstüne geliyor, her şey herkes. Sıkıştın kaldın yine; Hayatın, köşesinde bir kez daha. "İki dünya arasında" Sanki "yerle gök" arası ruhun... Ne; kalmaya gücün yeter! Ne de; gitmeye, cesaretin var... Acılar sardı; etrafını, Felç olmuş yaşam umudun. Ve sen... tükeniyorsun! Ne o... pes mi? ediyorsun. Hayır! toparlanacaksın... Canlı canlı, acılarına; kıyacaksın. Hayallerine, umutlarına kıydığın gibi. Gerçekten, yaşayacaksın artık... Yıllardır nasıl yaptıysan, Başkaları için yaşamayı, Kendin için yaşayacaksın artık. Sen; yaşamadan ölenlerden olmayacaksın... "Tırtıl "misali; sımsıkı sarılı, Çık artık! çirkin, "koza" dan, "Kelebek";olma zamanın geldi. Bırak başkaları için, Tırtıl olmayı, tırtıl; gibi yaşamayı, Saklanma! çık! dışarı, "Kelebek"... Seni bekliyor! son kez... Baharın, çiçeklerin, "öbek öbek"... V.Kayra |