Dile gelse şu dört duvar
Derdimi kimselere anlatamazlar
Sesim yok ki çığlık atayım
Sözüm yok ki acımı anlatayım
Kanayan yarama nasıl derman olayım

Hüzünlü gözlerinin büyüleyen elâsı,
Yüreğimin yangını, hasretimin belâsı
Perde perde açılır, kirpiğinin telleri
Sevgimize gülümser yanağının gülleri
Uzak duran hallerin içime burgu gibi

Canına yandığım dünyam
Ne öldürdün ne güldürdün
Sevdamızı kıskanır, el alemden saklarım
Bir kerecik sevdim de, dağılsın bulutlarım
Ela renge boyansın, ağlayan umutlarım

Ecel gibi nöbet tutar başucumda hasretin
Bir karar ver artık! Ömrümden ömür götürdün
Olmuyor be ela gözlüm sensiz olmuyor
İnan bana senin yerini kimse dolduramıyor
Yüreğim nasır tuttu senden başkasını sevmiyor

Kanayan yaram gün geçtikçe azıyor
Hasretten yana yana, ömrümün mumu söner
Mademki sen yanımda yoksun
Yaşamak bana haram olsun ela gözlüm
Nasip olmasın bana sensiz ölüm…

“Eğer bir gün Azrail sararsa dört yanımı
Senin şeklinde gelsin, hemen alsın canımı…”


16.04.2011
Ömer Sabri Kurşun