Geçmişimden kaçmak için saklandım
Karanlık bir çıkmazda buldum alevimi
Sönmek üzereydi elime aldığımda
Korkmuş biçare bir kuş misali çırpınırken
Yaz yağmuru düştü anlıma ...uyandım

Yaptığım aslında kaçmaktı elbet kaderimden
Ama büyük şehirde insanlardan daraldım

Özlüyorum ...

Şimdi...
Tanımadığım insanları
Yapmadığım muhabbetleri
Yaşamadığım geceleri
Göremediğim güzellikleri
En çok da dostlarımı

Özlüyorum..

Hırçın bir deniz değilim artık
Karaya vurmuş bir teknenin yelken direği gibi
Amaçsız bekliyorum



Söz değil benimkisi dinleyeni yok zira
Aşk değil benimkisi karşılığı yok keza
Basit bir baş ağrısı belkide gecenin uykusunu kaçıran

Güneş doğana kadar hayatına
Canımı yakan...


Af dileyecek değilim kendi yaptığımdan
Yargıladım kendimi mahkum ettim bile
Ben kendimi senin beni sevdiğinden çok daha fazla sevdim

İçim acıyor şimdi.. özlüyorum..
Dönmek istesem de kendime
Hergün bir müebbet daha ceza kesiyorum.

Sessizce bekliyorum...
Yağmuru bekleyen kara toprak gibi dudaklarım
Okyanusumun dalgalarının, seni bana getirmesini diliyorum.