3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
869
Okunma
SÖYLEYİN SÖYLEYİN HAYDİ...!
Seni sevmek!
amansız bir hastalık gibi
çaresi yok senden vazgeçmenin.
Yavaş yavaş girdin kanıma
İlmek ilmek işledin ruhuma
oturdun yüreğimdeki tahta
ben sen oldum adeta.
Durum böyle iken!
En çok ihtiyaç duyduğum anda
olmanı ne çok isterdim yanımda
sen papatyalarımda beni yaşarken
(yaşıyormusun onuda bilmiyorum ya)
bense boynu bükük kaldım buralarda.
Duvarları yumruklamakta yetmiyor
canımın acısını unutmaya
sensizken kimsesizim sanki
rüyalarımdada terk ettin beni
buna rağmen
yaşama tutunmanın anlamı varmıki?
SÖYLEYİN SÖYLEYİN HAYDİ..!
Umudu yitirilmiş bir günün
kavramını kabetmiş saatlerin
lanet olası gurbetin birinde.