Gül bahçem/deki gül/üm
Zaten hayat bana gülmedi ki
Ne yaptımsa da olmadı Bir şeyleri herhalde beceremedim Gül bahçem/e biri kendiliğinden peyda oldu. Toprağını temizledim Gübreledim Suladım. Birden bahçemde güllerim/de Güllerim sevindi Neydi güller/imi coşturan sevinç O heybetli güzeller güzeli Sanki hanım bir ağa edasında. Hepsinden güzel kokardı Hepsinden alımlı Gözlerinden gözlerime aynaydı sanki Gece gündüz okşuyordum seviyordum. Bilmediğim onca güller arasından Sanki ona âşık olmuştum Bizi bir şeyler dip kuyuya çekiyordu Derya denizinde yüzüyorduk. Onca dalgalar vuruyorken Onu kendime siper etmişken Ona ben kıyamazken. Saçlarımı bir okşaması vardı ki Ya sımsıcak elleri Gözlerindeki aşk çemberi İçimdeki ısıyı patlatan kor alevdi. Güllerim/de şaşa kalmışlardı Sahibimiz bizi de seviyor ama onu bir başka Şımarıktı hep okşanası sevilesi. Bir gün hiç beklenmedik Haber geldi ki Aldı götürdü bir hortumdu belki de Onlar onu görmeselerdi. Ona zararlar verirlerdi Sadece onu kaçırttım git git dedim Gitmiyordu ağlıyordu Bir ileri beş geri ama git diyordum Çeteler bahçemi basmışlardı Her taraf kan gölüne dönmüş Benim gülümü arıyorlardı. O gitmişti o zarar görmemişti Sansın ki sevmedim onu Sansın ki hepsi hayaldi Sansın ki ben hiç ağlamıyorum. Allah şahidimdir ki bir gün anlayacak Ve oda ağlamalarımı görecek İstedim ben gül bahçem/de hep dursun. Güller güzeldirler Ama o vardı ki hepsinden güzel Beni sen anlama gül/üm ben seni korudum Sanma ki içim kan ağlamıyor. Hem de kanlar boşalıyor tükenircesine Sana dedim ben aşka susamış kadersizim Şimdi sen ağlama. Senin yerine ben kan ağlıyorum Çetelerden hortumdan kurtuldun Bil ki anılarımda hep sen varsın. Sen benim her şeyimsin Ama Allah/ıma sözüm var Cennetimde sen tek Hurimsin Gül bahçemin tek gül/üsün. Sami Arlan.. |