IŞIK...
Kibrit kutusu kadar
Küçücük dünyamda. Her gün birini yakmışım Çöplerimin. En uzun yananı Çocukluğum. Ne kadar da Aydınlık masum. Sonra gençlik Pembe ışık saçıyor Etrafa. Kendinden emin yananı Öğretmenlik yıllarım Galiba. Kırılganlıklarım İncecik yanmışlar. Düzgün olanlar Herkesi doğru sanmışlar. Aşkım kızlarım ailemle Aralıksız yanmışım. Işığım sürecek Sönmeyecek sanmışım. Azaldı çöplerim Artık yavaş yakıyorum. Yanmış çöplerimi Özenle saklıyorum… |