NİHAYET
Gece bile örtemedi sensizliğimi
Gönlüm kimselerce avutulamıyor Ne yaparsam yapayım İçimdeki yar hasreti asla kaybolmuyor Değerli, çok değerli bir aşkımız vardı İki insan birbirine sımsıkı bağlı Ama bir gün o da bitti Tıpkı keskin bir bıçağın ipi kesmesi gibi Ansızın ve acı verici Gönlüm rahat değildi belki Hiç değilse eskisi gibi Çiçekler, esen rüzgar değildi eskisi gibi Her şey birden kaybetmişti yüceliğini Ama biliyordum Aramanın zamanı gelmişti benliğimi Acıları atınca insan bir kenara Yavaş olsa da can yaksa da Nihayetinde kavuşuyor mutluluğa Emre ŞENTÜRK |