AYRILIK
Yüce dağ başından engine baktım,
Hiç yoktan ömrümü ateşe attım, Şu nazlı yarin kahrından bıktım, Bu ayrılık benim belimi büktü. Yüzünü görünce vurulmuştum ben, Coşkun akıyorken durulmuştum ben, Ondan başkasını sevmemiştim ben, Bu ayrılık benim belimi büktü. Bahçemin içinde gonca gülümdü, Gündüz hayalimdi,gece düşümdü, Gözümden aktı yaş, deryaya döndü, Bu ayrılık benim belimi büktü. Ayrılık acıdır,herkes bilmezmiş, Önceden ağlayan sonra gülmezmiş, Kalbimdeki yara kolay gitmezmiş, Bu ayrılık benim belimi büktü. Cemil GÖKDEMİR |