Duriye KESKİN ( Portre )
Muş’un mani dehası
Aşkın bende nehas’ı Diyarbekir pehası Ustam Duriye Keskin Vücut qere quri dir Dağ Qapinin Suridir Muş’li Keskin Nuri dir Ustam Duriye Keskin Başta körüklü fesi Ümikten çıkar sesi Diyarbekir efesi Ustam Duriye Keskin Arkadaşı Celaldır* Rengi esmer delaldır Sesi ava zelaldır Ustam Duriye Keskin Muşun Çiriş köyünde Piçah sallar öyünde Bir yetmiş üç boyunda Ustam Duriye Keskin Çiriş köyde bağı var Bir gözünde ağı var Belinde piçağı var Ustam Duriye Keskin Bülbül gibi şakıyor Cığaramı yakıyor Bana camdan bakıyor Ustam Duriye Keskin Dudaktaki sözümdür Benim iki gözümdür Anam gibi özümdür Ustam Duriye Keskin Mani ile övüyor Şiir ile sövüyor Defi ile dövüyor Ustam Duriye Keskin Defi çalar geline Xıne yakar eline Quşak bağlar beline Ustam Duriye Keskin Dıre namı diğerdir Pişirdiği siğer’dir Yürek ile ciğerdir Ustam Duriye Keskin Daza bızım balamız Omuzlarda halamız Mezarlıkta galamız Ustam Duriye Keskin Öldün gittin rahmete Meni koydun zahmete Selam söyle Ahmete** Ustam Duriye Keskin Yaşar KANŞIRAY * Celal Güzelses ** Peygamberim (SAV) |