İşte yine duygularımız ekşiyor ekşiyor
Adımlarımız mayhoş mayhoş
Bakışlarımızda buruk bir tat tat
İçimize emiliyoruz emiliyoruz
Mikrobik bir rahatsızlık bu yaşananlar
Bir cinnet salgını gördüklerimiz
Oradaydık işte yine kötü günler ülkesinde
Oradaydık işte vebalı yankılar peşimizde


Felaket tellalcısı bizi görür görmez ispiyonladı mazisine
Bizi görür görmez çiviledi kendisini gölgesine
Bizi görür görmez kıs kıs ağladı sevinçten
Kötü günlerin gözleri fal taşı gibi açılsın diye
Kötü günlerin kulağı kuyu gibi duysun diye

Oradaydık işte
Dört tarafına uğursuz takvim yaprakları savrulmuş ülkede
İşte orada üzüntüden kaskatı kesilmişti geleceğimiz
’İşte gerçek siyah bu’ dedi birimiz
’meğer daha önce hiç siyah görmemişiz’ dedi diğerimiz
’meğer beyaz siyahın yalancısıymış’ dedi ötekimiz

Oradaydık işte
Yerlerde acı çeken yılların bağırışları
Duvarlarda terk edilmiş zamanların kan izleri
Delik deşik haftalar
Gün güzü görmemiş kötü günler
Yaralı saatler
Hadım edilmiş yaşantılar
Hepimiz şaşkındık bu demir parmaklı rüyada
Hepimiz endişeliydik kemirgen sanrılarımızın sırtında

Ama yine de oradaydık
Olmayacak dualara amin demek için hep birlikte
Olmuşla olmamışa gebe kalan umutsuzluk düşük yapmasın diye
Ve her birimiz merhem vazifesi görüyorduk yazgılarımıza
Oradaydık kötü günler ülkesinde
Bir biz
Bir de iyi gün dostları
Kayıp kilitlerimiz ruhumuza çilingirci çağırırken
Hayallerimizin senaristi bir kez daha iş başındayken...




Oktay Coşar