Kar yağmış dağlara
Soğuk kurşun gibi
Ayaz vakti Mehmetçik yollara düşmüş
Vatan için,bayrak için savaşıyor
Saklanmış hain inine
Pusu kurmuş kayaların içine
Kahpece arkadan vurmak istiyor.

Gecenin karartısında Mehmetçik
Korkmadan dinlenmeden iz sürüyor
Şahin gibi keskin gözleri
Kundağında gülücükler atarken
Veda ettiği yavrusu gitmiyor gözlerinden.

Yorgunluğunu gidermek için
Oturduğunda bir kayanın üstüne
Çelik gibi parmakları tetikte,eli yürekte
Sesini duyuyor kalbinin
Annesi, babası geçiyor gözlerinden
Ah çekiyor özlemle ciğerinden.

Daha çok işi var Mehmetçiğin
Önündeki engelleri bir bir aşmak
Avını kıskıvrak yaklalamak için
Sesini duyurmadan yürüyor
Bir kurt sessizliğiyle
Arada durup bakıyor göğe
Tanrı’ya dua ediyor bütün içtenliğiyle
İnanmış haklılığına yaptığı kavganın.

Korkmuyor kurşunlardan,bombalardan
Hain tuzaklardan
Bir bir aşıyor karlı dağları,yalçın kayalıkları
Korumak için kanının son damlasına kadar
Al bayrağın altında yaşayan
Anasını,babasını,bacısını.

Amansız pençeleriyle hedefine odaklanan
Bir kartal gibi
Gecenin zifiri karanlığında
Süzülür gözden kaybolur Mehmetçik
Göğsünü kurşunlara siper ederek
Şehitlikse şehitlik
Gazilikse o da bana yeter diyerek.

2008.OSMAN ÖZTÜRK.
TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABIMDAN.