Elmas nasıl yontulmadan kusursuz olmaz ise; insan da acı çekmeden olgunlaşmaz. (Konfüçyüs)
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BUZ DUDAĞINDAN ÖPTÜM
YAKUP ŞAHİN
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1104 okunma
 BUZ DUDAĞINDAN ÖPTÜM
Önceleri toz Pembeydi rüyalarım
Bir kor gibi yakardı dudağın,dudağımı İçimi ısıtırdı sıcak nefesin Zevk alırıdım beraber yaşlanmaktan Şimdi sol koluma hiç acımıyorum, Sen çizik atıp gittiğinden beri Hatta bazen ben karalıyorum Kara tahtama çizik atmaktan Zevk allıyorum, acımadan Kendi ellerimle Kendi tahtamı karalıyorum işte, Son gecemizdi hani, buz dudaklım Korkak yürekli sende Maymun gözünü açtı, hadi artık hiç gelme… Ne ayağın takılsın taşlara Nede düşme kötü yollara Ne kadar da olsa, Sende küsmüşündür yıllara Kimse ayrılık istemez elbette Buruk bir tebessüm benden Dönme gittiğin yerden... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BUZ DUDAĞINDAN ÖPTÜM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 4.7.2011 23:22:16
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1104
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.