Muratlarına ermişler,,, biri kız biri oğlan iki çocukları olmuş,,,, masal da böyle bitmiş...

Ne mutlu size ki, bizlere geleneklerimizi hatırlatarak sanki o anları yeniden yaşamamıza ve kültürümüzü bilmemize öncülük ediyorsunuz,,, Çok sevdim bu şiirinizi. Resim de anlatıyor zaten herşeyi.. Eskiden körüklü at arabaları olurmuş, okumuştum,, Yollarda şimdiki gibi makineli canavarlar yokmuş. Yollar tozlu ve bozuk olsa da, insanların ruhları pek güzelmiş..Öyle son model kat, yat istemezmiş gelinler.. Düğün için kredi çekmezmiş emekli Osman efendi o zamanlar. Davul yine dengi dengine vururmuş ama, ölümsüz aşklar da destan olmuş gelmiş yüzyılımıza. Şimdiki gibi sabah evlenip akşama ayrılınmıyormuş. Bakın ben de küçük bir nostalji yaptım,, ama şiirinizin tadını vermedi benimki..

Saygın kaleminizi kutlarım,, sayggılar,,, gül şehrinden sevgiler,,,,