YORGUN ÇEHRE
kalp yorulur mu dersin
evet,öyle yorulur ki... dışardaki sese,gürültüye,patırtıya önem vermez olur soğukkanlılıkla sakin,serinkanlı ve durgun hayatın akışına bırakır kendini vurgun gönlünü sis bulutları kaplar bilinmez,görünmez ufuklara yelken açar hayat sancılı ama bir o kadar da rahat görünür uzaktan vakarlı ve heybetli sanırsın ki tüm dünyanın yükü onda halbuki zayıf,ince ve yardıma muhtaç hayatın ağırlıkları kaplayınca tüm ruhunu ne yapacağını bilmez olur uzun soluklu gerçekler görünür amma velakin biçare kalır hadiseler karşısında yorgun ama umutlu bir penceresi var o umutla hayat bakıyor,sarılıyor o umut olmazsa eğer vallah dayanamazmış ki meğer RAMAZAN ADAK |