Gitmesen olmaz mı ? II
Sende gitme
ellerimi avuçlarından düşürüp... hem sen nasıl olurda bir dağcının uçurumdan... yuvarlanmasına gözyumabilirsin ki ? kuşları avuçlarıyla besleyen kocaman bir yürekten sözediyorum ben... Tanrı sevdiği kullarını tez yanına alırmış/ öyle diyorlardı büyüklerimiz Tanrım; biz senin gibi yüce değiliz ki hergün yeni bir sevgili yaratalım kendimize ki zaten şu kahrolası dünyada soluk alışımız bile bir mucize sende gitme kurumuş bir yaprak gibi kollarını iki yana düşürüp... kendim için üzülüyorsam kör olayım kuşlar diyorum kuşlar, yokluğunu anlamayacaklar mı sandın ? doğrusu ben anlatamam... hem, daha doğru dürüst şu yüreğime bile açabilmiş değilim böyle bir şeyi. hani uyanacaktın ? |