Kervan yolda, usul usul
Yol almakta.
Menzil Musul
Çok uzakta...

Kervan başı,
Bir bedevi, bir eşek..
Kervan yükü,
Atlas, kutnu, şal, ipek
Geri kalan kıl çadırla
Hasır, kilim, yün döşek...
Muhafızlar,
İki tazı, beş köpek.

İtler ürür
Kervan yürür
Böyle geçer bu alemde
Bir ömür.

Serap görür tüm yolcular.
Güneş kızgın
Kum kızarmış
Tenler yanmış
Öte yanda kimse bilmez,
Kerbela’yı alev sarmış,
İçin için yanmakta...
Tüm namertler bir olmuşlar
Ehlibeyt’i kırmakta..

.........................

Vaha ve su, nerde hani
Ya Muhammed , ya Ali!..
Bekle... sabır!
Bu nasıl kin
Bu ne kahır?

Bu canlara kıyan Yezid
Sürü sürü... azmış,
Kudurmuş it.

Nasıl olur bu ihanet,
Değil miydi bu canlar,
Rabbimizden emanet?

Medet ya... Ali!..
Medet ya... Muhammed!...

Necati DİKMEN