BİR KALEM/DE KALBİM/DEN BOŞADIM ,SENİ
Önemi yok hükümsüzdür benim için artık,
Çeyrek asır önce , verilen tüm sözlerimizin. Geçen yılların içinde barınan, onca, hasret , umut , hayal , aşk ile bekleyişlerimizin.. Karanlık günlerden sonra , gelen güneşli günleri , büyük zorluklarla , kazanılan bir yarışın , mutluluğunu yaşamak gibi olan, sevinç, çığlıklarıyla ’evet’ diyerek atılan imzalarımızın , aldığımız evlilik cüzdanımızın, parmaklara takılan yüzüklerimizin... Önemi yok artık çok geç !!! . Bir çatı altında yaşamamızın. Katili sen oldun tüm güzel duygularımın. Yalanlar silahınmış ihanet kurşunların, Sırtımdan vurdu beni , oynadığın oyunların.. Şimdi acıyor , açtığın ihanet yaralarım. Akıyor kirli kan gibi , senle geçen yıllarım... Önemi yok hükümsüzdür benim için artık, seninle yaşanan tüm zamanlarım.. Beynimde ki mahkemede ; Ben , seni , kalbimden bir kalem’de boşadım .... V.Kayra |
seninle yaşanan tüm zamanlarım..
Beynimde ki mahkemede ;
Ben , seni ,
kalbimden bir kalem’de boşadım ....
Kalpteki mahkemede, bir celsede boşayınca , bu densizin işi bitmiştir küllümen şair dost... Artık ortalıkta dolaşır dolaşmasına ama, mısır püskülü gibidir rengi ve hükmü de geceye düşmüş osuruktan soluk bir ay ışıltısı kadar bile yoktur...