Leylâ Ararım
Mecnunum sevda yolunda,
Çöllerde leyla ararım. Can bıraktım dağ gülünde, Açacak yayla ararım. Yürürüm eski izlerden, Yar çıkarıp yad yüzlerden, Umudum yok gündüzlerden, Yıldızla ayla ararım. Arpa boyu gıdım gıdım, Düşmanım oldu muradım, Yetti artık! koşar adım, Telaşla hayla ararım. Aşık oldum olmasına, Düştüm dertler deryasına, Bela buldum bulmasına, Ozan’ım Mevla ararım. Ozan AKAR 16.10.2008 21:50 |
Şiirin başlığı leyla - en son dizesi mevla aralarında kafiyeden kaynaklanan bir ses düzeninden başka bir anlam intibağı kuramadım.Leylamıdır yaradan, yaradan mıdır leyla... Hoş beşeri bir sevgiden bahsedilmiş elbette bu şekilde ifadem latife ama bence uygun düşmemiş çok ciddi bir anlam kayması var şiirde.