Elais in günlüğünden..1Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiir’im ve devamı niteliğinde ’’Elais’in günlüğü’’ adında yazmaya çalıştığım öykümden (denemem’den) alınan şiirsel kesitlerden oluşan şiirimdir bunlar 1,2,3 gibi gidiyorlar umarım diğerlerini de okuma mutluluğuna nail olursunuz.
Bahçeye bakan penceresini açmış,
Bulutları seyrediyordu, Bulutlar batıda kümesliğin tarafına toplanıyor, Kara yığınlar halinde hızlı hızlı gidiyorlardı, Yığınların ardından, tıpkı duvara asılı Silah takımının altın okları gibi. Beri yanında boş gökyüzünün, Güneşin kocaman çizgileri geçiyor, Geri kalan, bir çini gibi bembeyazdı. O sıra da bir rüzgâr çınar ağaçlarını eğdi, Birden yağmur yağmaya başladı Yeşil yapraklar üzerinde, pırıltılar çıkarıyordu, Derken, güneş yine göründü. Tavuklar gıdaklıyor, serçeler nemli fundalıklarda, Kanatlarını çırpıyorlardı. Kumların üzerinde sular süzülürken Akasyanın pembe çiçeklerini de, Sürükleyip götürüyordu. Elais kim bilir ne kadar uzakta şimdi o? diye düşündü, Her zaman olduğu gibi saat altı buçukta, Tam yemek sırasında gelmesini beklediği, Yeşil gözlüsünü hatırladı. Üzgündü, Düşünceli, dalıp gidiyordu, Sakin, sade onsuz yaşadığı köy manzarası evinde, Bir kere sevmiş asla unutamıyordu. Lokantalarda nefis yemekler yerler, Maskeli balolara giderler! Şampanyalar içerler, Rengârenk elbiseler, güzel kokular sürerdi. Ama hepsi mazide kalmış tozlu raflardaydılar. Elais düşündükçe düşünür, Düşündükçe dalar dalar giderdi.. Sami Arlan.. Resimde yaramaz Torunum ( D E N İ Z ) |