Gökte buluta çevir gözlerini
Gökte buluta çevir gözlerini
Orda ağlayan bir gül göreceksin Yok edip de ayrılığın izini Kalbime ne zaman yol vereceksin Ne aşkın ne hasretin var okulu Hüzün kalbe duvar gibi yıkılı Yüreğinden derilmiş sen kokulu Elime ne zaman gül vereceksin Geceler bu kentte amansız kapan Tez yere serilmiş zulümler yapan Gidince ardından feryatla kopan Sazıma ne zaman tel vereceksin Bir gelsen her şeyi unutacağım Göz yaşımı silip kurutacağım Sevgiyle güvenle tutunacağım Ömrüme ne zaman dal vereceksin |