Karşımdaki denizeKarşımda bir deniz, Kıpır, kıpır kıpırdar dağlardan esip gelen yelinden. Düşünürüm karşındaki kızıl ufkun mavisine bakarken, Yine hüzün doluyum ve oturmuş düşünüyorum sessiz, sessiz.. Gözlerim buğulandı geçmişi düşlerken, Anılar yaş oldu sel oldu, döküldü yerlere. Olmuyor, deniz. Böyle olmuyor sen bensiz, ben sensiz… Baktım. Bir kayık var denizde. Suratla gidiyor belli ki o motorlu, Kuyruğundan sımsıkı yapışmış ak köpükler, Dolu, dolu… Balık mevsimi değil, ne arar bilmem o motorlu, Deniz çalkantılı, Sanırım dalgalardan, şaşırmış o yolu… Düşünürüm. Karmakarışık duygular çıkamadım içinden. İçimde hazin bir boşluk, Kalmam gerek ama kalkamıyorum yerimden.. Maviler bırakmaz beni, kalkmak gelmiyor İçimden. Eski günlerde aklım. Bir zamanlar yedim içtim denizden. İçimde bir özlem vardı, Maziye karışan yıllar önce, Tuttuğum lagoslar, barbunlar çubralar kara gözler hala aklımdaydı. Ne günlerdi o şimdi maziye karışan günler. Oysa deniz, elimi uzatsam değecekti, Çünkü yanımdaydı. Ey mavideniz. Çırpınıp durma karşımda. Yoksa atarım bak, mavi sularına kendimi. Fakat yüzmesini unuttum, boğulurum kurtaramam kendimi. Hayallerde kalsın geçmişteki günlerim. Sorma sakın. Sana bile anlatamam derdimi. |
Bendim karşındaki düşünen, hep suskun vede sessiz,
Göz yaşlarım içinde, ararken o özlemle dolu geçmişi,
Islandı yüzlerim yine göz yaşlarımla, ama elim çaresiz.
Bir kayık iz bırakarak gidiyordu,yavaşca yüzeyinde,
Kayıkçı tutamamıştı hiç balık,yoktu hiç görünürde,
Kürek çekişinden belliydi, belki hüzün vardı yüzünde,
Çünkü akşamın nafakasını vermemişti ona o deniz.
Karmakarışık duygulardı, ruhumu kirleten acı boşluk,
Düşündüm, acaba içerimde ‘miydi ağlatan yoksulluk,
Bilmezdim ama, hep ağlamak gelirdi içerimden,
Dolduruyordu içimi, belki aşka belki özlediğime yokluk.
Ben mi denizi özlemiştim, yoksa o deniz mi beni özlemişti,
Karşımdaki mavi deniz, neden sakin neden sessizleşmişti,
Oysa çırpınmalıydı o, deniz denen, dövmeliydi kıyılarını,
Ben böyle alışmıştım, gönlüm hep o hırçın olanı sevmişti.
Sakin durma artık karşımda, çırpınsana be mavi deniz,
Mavi çarşaf gibi, serilme karşımda durup, sessiz,sessiz,
Az sonra ufkundan, nasıl olsa batacaktır o kızıl güneşin,
Yıllar geçti, içim sana kan ağlarda aslında bendim sessiz.
Yeşil mi, uyurdu sen mi uyurdun o doğanın kucağında,
Bak yeşil ormanlar, yeşil koyların bakar sana yanıbaşında,
Dallar sarkmış, kökler uzanmışta, salkım,salkım sulanırlar,
İnsan dostu yunusların ise, oynaşırlar o mavi sularında.
Bilirim biraz sonra gün, yine batacak o mavi üzerinden,
Ve esecek rüzgarlar, ve gelecek yosun kokuları içerinden,
Ağaçlar dallar sallanacak, ve çırpınacaktır sevincinden,
Ve sen sonra kıyasıya döveceksin, o altın kıyılarını yeniden
.....................................................................
böyle akıcı böyle deniz gibi dalga dalga içimize işleyen şiiri okumanın hazzını verdiniz üstad çok çok güzeldi yüreğinizdeki deniz ve gözlerinize yansıyan güzellin hüznünü kutluyorum fevkalade yazan kaleminize tebrikler..baki selamlar