ey Sevgili II...
Ey sevgili;
İstesen, güneşi büyütürdüm üşüyen ellerinde, sessiz, belli belirsiz, kibirsiz. Bir gurbet akşamına uyanırdım yine dizlerinde, gözlerim mahmur açılırdı, sevdam saçlarına saçılırdı. Vurgun yemiş gönlüne merhemler sürerdim, geceler boyunca uzanınca sen sere serpe yere, boylu boyunca Bir demet umut olup yeşerirdim gözlerinde, ruhuna yine hicran dolunca... Sen iste, iste yeter ki baharlar açarım sana gülüşlerimde... Haydi artık kır gönlünün zincirini Hatırla beni seni uzun uzadıya öpüşlerimde Ben yine gözüm yollarda buradayım bekliyorum belalım senin gelişlerini. Bil ki eğer yine gelmezsen bu gecede Birinci sayfaya manşet bir kayıp ilanı olurum düşlerimde... Heidenheim 11. Haziran 2011 Kadircan Pehlivan |