Senin sayendeDumanım tütmüştü, sanki yel gibi, Akardı göz yaşım, tıpkı sel gibi, Gülmeye başladım, bende el gibi, Duy işte sevdiğim, senin sayende. Bu nasıl bir iş ki; aklım almadı, Hiç kimse kapımı, dostca çalmadı, İçimde dert keder, artık kalmadı, Gör işte sevdiğim, senin sayende. Açılmaz olmuştu, gözlerim yaştan, Görenler sanardı, gönlümü taştan, Başladım hayata bak, yeni baştan, Duy işte sevdiğim, senin sayende. Ben zalim gurbete, düştüm düşeli, Mekanım meyhane, dört beş köşeli, Sevinçten coşarım, gönlüm neşeli, Bak işte sevdiğim, senin sayende. Silindi gönlümün, beş yıllık pası, Unuttum ben artık, tuttuğum yası, Degişti Remzi’nin, bütün dünyası, Duy işte sevdiğim, senin sayende. |
saygı duydum yazan kaleme