Velhasıl
Hüznümü kavrayıp attım hazara,
Beni içimdeki esir güldürür. Arada gülümser saran manzara, Hasret hıçkırığı bir bir öldürür. Yalnızlık benimle her şey engebe, Masmavi çokluklar neşeler sizin. Tutsak nağmelerim zamana gebe, Sessiz itiyorum sezdirmeksizin. Derken gizlemişim sırra sırrını, Yok’u varda gördüm, varlığı yokta. Yaşanan bu ömrü bu gün yarını, Velhasıl akıbet, belli son nokta… 10.06.11 Bursa Ömer Ekinci Micingirt |