Suskun yüreklerSuskun yüreklerde sevda ardır bilinmez Atılan çakıl taşları izleri boğazda düğümlenir Yarası silinmez Şiir neden kendi kendine söyleniyorsun Çektiğin nareden usandım Gönül yıkmaksa maksadın Korladığın yüreklerin hissi dirilmez Ne bıraktın geride gönül hanesini ederken viran Yokluğunla kalacaksın Olmayacak halini soran Hadi şimdi at atabildiğin kadar Hedef tahtan kevgire döndü Ölene ağıt yakılır akıbeti meçhul giden ruhların Gittiği yer asla bilinmez Sermayenden ne kalır olmazsa soranın Yaren dediklerin yok artık şimdi olsaydı yaranın Taş medreseler insansız boş bir yığından ibaret Veda yeridir musalla taşları Son uğrak yeri bekler Ölenle övünülmez Susar şiirler korkudan değil edebindendir Gönderme yapmaz akıbeti meçhule Hey yolcu giderken bir kuru selam söyle Sermayesi haktır İğneleme üryan yürekleri İstenilmediğin yerde saniye kalınmaz Doğarken sancılı yürekler sevimlidir,ölürken hüzünlü Yargılanan değerler ne kadar masumsa Bir okadar zanlı İlâhi aşk derbedersin şimdi gönül haneni eyledin viran Dön artık muhaseben tutmadı Bu tempoyla menzile varılmaz Alaya alırlar zikrini olsanda mahreminde safi Bulamazsın gönül haneni kuşatacak kendine tabi Karalama müsvedde kağıtları Yazıktır kalemindeki mürekkebin ucu dondu İsyanlarda üşüyen yüreklerin Duası alınmaz Tedbir al ait olduğun değerler yüzüne kara çalmadan Boğuşma bulanık nehirlerde Seni seven yüreklere yaslan Varsın gemiler okyanuslarda hızını alsın Yorgun yolcu boş limanlarda bekleme Fırtınalı denizlerde balık avlanmaz Hayal değil üşüyen yüreklerde bilinmeyen düş’sün Takılma bulutun gölgesine damlaların çiçeğe düşsün Boşuna avundurma kendini Dön yüzünü seni kucaklayan hilâle Korkma ışığı güneşten’dir Kucaklar seni mahremine darılmaz. 2011.Haziran.08 |
acık ve net bir söz tebrikler
güzel bir eser