KIRIK DÖKÜK TÜMCELERSustum, Dalgaların mavisine bıraktım İçimdeki çocuğun deniz kokan sesini Şiirin imgesini Ruhumda demlenmiş Sözcüklerle doldurdum Aşkın güvertesini Terkettim yalnızlığa Gül uzattı martılar El değmemiş, has bahçeden Bir sızı oturdu Yüreğime inceden Sustum, Beni bir ben anlarım, Bir de kırık dökük tümceler Dertli dertli iç çeker Dermansız zamanlarım Kayboldu birer birer Canlarım Kalbim yarım Şiir yarım Can yarım Göğün kapısına asılı kaldı Dualarım Sustum, Yıldızları şahit tuttum geceme Lügat çaresiz zirâ Şu girift bilmeceme Gönlüm keder mahzeninde tutuklu Sevdalar sürünceme Edebiyat taht kurunca önceme Ben yenildim Yazdım, sildim Nazar değdi heceme Sustum... |