babaların babası......Şiirin hikayesini görmek için tıklayın çocukluğumda yalvarırdım hep babama, n’olur baba rakı iç bu akşam diye içmezdi o da hiç...oysa ben kokusu için canımı bile verirdim ama bilmezdi işte babam....
bir kadeh olsam; rakı kadehi, güneş batınca,akşam çökünce, köylü; eline alsa beni, usulca masaya koysa ,naifçe.... oturtsa yanıma kardeşimi, bana rakı,o na su koysa, canım babam rakı şişesi hemen yanımda, karşımda anam sürahi, karıştır be köylü anamı babamı, doldur ince bedenime,..... köylü;şevkatle dokunsa bedenime, bir kelebeği tutar gibi, nazikçe,alsa beni eline, önce beni, sonra; sevgili kardeşimi götürse dudaklarına, vallahi içtiğini değil, öptüğünü sanırıım köylü’’nün.. ama; allahı var köylünün, bana hiç hoyrat davrandığını görmedim, ne diyem ki, tuttuğu altın olsun, allah ondan razı olsun....... derken;bitince rakı köylü alır eline bizi, götürür yıkamaya, yıkar bizi bir ana şevkatiyle, pırıl pırıl yapar....... sonrada usulca yerleştirir bizi kırmadan yerimize.... yalnız takıldığım bi’’şey var, anamı dolaba koyarken, babamı çöpe atması, üzülürüm işte o an, ama; bir bakmışım ki sonraki akşam, köylü; yeni bir babayla yeniden karşımda....... ---------------------------------------------------- kıyı ege köylüsü................ "ahh be .!! köylü sen çok yaşa e’ mi..................... |
karıştır be köylü anamı babamı,
doldur ince bedenime,.....
Üstad şu rakıyı gösterince insanın canı çekiyor be kutlarım dost.........