BANA HARAM
Güneş doğmaz sabahıma
Tipi yağar buram buram Cevap bulamam ahıma Kime anlatayım meram Ne yaptımsa elde kaldı Ne söylesem dilde kaldı Vuslat bile yolda kaldı Beden erir gram gram Dert sorarsan tonla bende Ölüm göründü geçence Bu can emanet bedende Elbet bir gün gelir sıram Bu dünyada mülküm de yok Söylenecek türküm de yok Taşınamaz yüküm de yok Lakin kargaşada kavram Ağlayan eş dertli bacı Şair Allah’a duacı Her gün hüzün her gün acı Gönlüme sunulan ikram Dizde derman yok koşamam Kalpte hasret çok, coşamam Hayatı düzgün yaşamam Ne plan var ne program Yar gurbeti eyler mesken Coşari yolların diken Yüreğim kan ağlıyorken Bu soyadım bana haram 24.05.2011/ Samsun İbrahim COŞAR |
Yalnız bir kusurunuz var acizane söylemek zorundayım.
Ustasınız fakat bizim gibi şiir heveslilerine şiiri öğretmek maksatıyla bir şeyler yazmıyorsunuz.
Siz de iyi bilirsiniz ki ustalık gençlere şiiri öğretmekle, sevdirmekle, kavratmakla olur.
Bu öğretme ve kavratma işi sitelerde yorum yazmakla sağlanır sanıyorum aciz fikrime göre.
Zaman zaman deerlendirmelerinizle sayfaya uğrayın ki bilginizden, birikiminizden biz de bir şeyler öğrenelim.
Yüreğinizin akdeniz ovası gibi humuslu olduğunu söylüyor siiz tanıyan gönül dostlarıınz.
Ustalık, usta yetiştirmekle değer kazanır.
Sadece şiirlerinizi değil, şiirlerimiz hakkında yazdıklarınızı da okuyalım lütfen.
Bir kere daha şu yazdıklarınızdan dolayı çoklu teşekkürler.
Saygılar.
Selamlar.