RUHUMUZA DAİR.Göremedim ruhumu, can içinde bir candı. Bedenimde yaşayan, hücrelerimi sardı. Bu harkülade bedenin, yakıtı gıda oldu. Ruh evvel yaratıldı, Kalubelada vardı. Ruhumun gıdasıdır, tüm manevi ezvaklar, Ruhları besleyen odur, yanar imansız ruhlar, Nefis şeytan bir olur, manevi hayatı taşlar. Bu imtihan meydanı, Kuran ile nurlandı. Dünyanın ahvalini, sefih bir hayat sardı. Yüce ruhlar iki büklüm, duaya el kaldırdı. Yaratılan her canlı, tadacak ölüm acısı, Ruhumuzu ebedi saadet yurdu kurtardı. Mehmet DEMİREL 06.06.2011 |
selam ve dua'ile..