acı
Gülüyorum artık acılarıma,
Sevdan öyle bir uyuşturmuş ki beni, umursamıyorum artık, Hiç bir acıyı. Biliyorum, Hiç bir acı daha fazla yakamaz, Sevdanla kül olmuş yüreğim, Daha fazla acıyamaz... Ben anılarımla çok mutluyum, Yıkılan umutlarım, Yakılan hayallerim yeter bana. Alıp yüreğimi gideceğim, Senden en uzak yollara, Alamayasın diye Acılarımı ellerimden, Dokunamayasın diye Küllerime, Çünkü onlar benim hayatım... Ben çok mutluyum, Yaşadığım her an, Her saniye, Öyle bir dolmuşum ki seninle, Benim için endişe etme, Yüreğim artık acımıyor... ertan kalay |
Ne güzel anlattınız.Yokluğunla varoluşun adını.Aşkın yakan artık bağışıklığa dönen duyulmayacak kadar alışılan sancısını.
Gönülden kutlarım değerli eserinizi.Saygılarımla.