GİBİ
Hasret pınarından içip kanmışım,
Gel başıma yastık olsun dizlerin. Aşk od’uyla gece gündüz yanmışım, Kül eyledi, ateşlerin, közlerin... Dudakların kiraz, kiraz, bal gibi, Yanakların pembe, pembe, al gibi Aba giysen üzerinde, şal gibi, Beni efsunladı badem gözlerin... Bir bakışın var ki, sanki naz gibi, Sesin nağme nağme, sanki saz gibi, Günde bin kez öpsem, sanki az gibi, Solmadan duruyor, dudak izlerin... Hisari’ye bunca cefa çok gibi, Şu sinemde kirpiklerin ok gibi, Dayanırım, sanki derdim yok gibi Aklımdan çıkmıyor, acı sözlerin. |
mani dizelerime pay ederek:
özlemi içip kansa
dizine yatıp dura
sevdalısına yansa
közüne batıp dura
dudağına bal şeker
yanağına gül çeker
sunağına kül döker
gözüne katıp dura
cerenle dökülen yaş
ciğerde sökülen taş
sevgiye çökelen baş
düzüne çatıp dura
cefasına yandığım
yasına boyandığım
erkende uyandığım
hüznüne atıp dura
elimde cura sazım
şiir üstüne yazım
ozan efem niyazım
güzüne satıp dura
sağlıcakla