Güneşi donduracağım...
git artık...
seni yüreğime kazıdım hasadını gözpınarlarımdan almadan git yüreğimde yangınlar alazlansın çık git gözbebeklerim siluetine hasret kalsın yarınlarımda ellerim buz tutsun seni beklerken boşluklarda hançerler beni arasın; deşmek için sinemi sensizliğe terkettiğim yokluğa ısmarladığım bedenimi bulamasınlar git ardına tek bir bakış atmadan tek saniye dahi ruhuma batmadan git saniyeleri mıhlayacağım artık zamanın en koyu yerine bakışlarına perdeler çekeceğim gözbebeklerimde ellerimi güneşe uzatacağım güneşi soğutmak için kokularını kaybedeceğim fırtınalarda kum tanelerine sindireceğim sana olan hasretlerimi dalgaları denizlerde donduracağım belki martılar bile uçmayacaklar belki tan yerinde güneş doğarken çiy taneleri ağlamayacak hasret kokularını güllere dökeceğim güller kendileri gibi kokmayacaklar git katliam yaptırmadan harflerime bir sen kalacaksın rüyalarımda bir de bir de siluetin gözbebeklerimde... Metin Kaya İLHAN TRABZON |