YAŞAMIN SEYRİ
bir umudun yıkılışını seyretti
kırık dökük düşler içerisinde gerçekleri en acı yerinden seyredercesine gözünü kırpmadan benim olmadın/ olmayacaksın hayalleri kurdu umut doldurdu içine ne işe yarayacağını düşünmeden hayalleriydi ümit kapılarını aralayan hayalleri izin vermedi peşi sıra dizmek için gerçekleri gerçekleri haykıran hikayeydi adı yılgın bitkin bir adam vardı hikayenin başında heyecanlıydı canlıydı hikayenin ortasında başa döndü hikayenin sonunda umudun yıkılışını seyretti ayakta umudun içine koydu doğrularını yanlışlarını üzüntülerini mutluluklarını yıkılan umutların üzerine attı karanfiller misali döndü son kez bakmak istedi gözlerine hüzünlerden sızan bir damlacık gözyaşı vardı geride |