Sus / maçılgın şeyler söyle kulaklarıma tutulmuş güne sabah, tan Ben tutunmadan... kaç necef taşı yüreğine Kaç pervane kanatlarına kül yangın gözlerine çıplak duygulardan... bana gökçe masallar söyle anlamlamalıyım dokun düşüncelerime delice al aklımı başımdan gizli geçitte salkım gece... sırtımdaki evi yakmalıyım tenim dağılmalı arından ardıma düşmeli mutlak zaman adın yazılmalı fırtınalara doğmamış yüzüm gözleri boran . ’Öp ağzımdan güneşi toprak kadar yediveren oğul, oğul bal’ nehir gibi taşkın sel çatlasın kabuk / parlasın düşlerim al dokun yoksulluğuma ’yeşert beni ’ arın bereketli ellerimden sus /ma çoğal... |