Sevgili okurlar kendimi asla şair sınıfına koymadım içimden geleni yazmaya sizlerle

paylaşmaya çalıştım.Ama şiir olarak ama düz yazı biçiminde olumlu yada olumsuz

eleştirilere maruz kaldım bu yüzdende bilinmesini isterimki olumsuz eleştiriler şu hassas

dönemimde olumsuzlukların da üst üste gelmesi ile üzüntü yaratırken yazma ve paylaşma

duygularımıda köreltmekte.Sizlerden ricam yorum yapılmaması anlayışınız için tşkr ederim

saygılarımla.

Tanığı çok göreni yok
benzeri yaşanmıştır belki de
şimdi okudukça soruyor okuyan
hani nerede o büyük aşkı yaşatan.

Düğümlenmiş boğazımda
cevapsız kalıyor sorular.

Harmanlanmış acılarımızla
öfke ve kıskançlıklarımızla
harfleri küstürdük
kelimeler de böyle dökülüyor satırlara.

İki kişilik tüm yazılanlar
önceleri;
umudumuzu mutluluğumuzu
yazdı kalemlerimiz.

Çekemeyenler oldu yaşadıklarımızı
ellerinden geleni ardına koymadılar
melek maskesi takındılar
şeytanlıklarını sakladılar.

Yok etmek için bizi sinsice yaklaştılar
top tüfek taşa tuttular
yüreklerimize kurşunlar sıktılar
nafile boşuna uğraştılar.

Bilmiyorlardı ki
sevgimizin büyüklüğünü
yüreklerimizle siper olmuştuk birbirimize
hiç birşeyin hiç kimsenin gücü yetmedi bize.

Onların başaramadıklarını
bak biz başardık.
özlem dolu bir okadar da sıkıntıları
gözyaşı mürekkebi ile
harf harf satır satır dolduruyoruz sayfaları.

Su uyur düşman uyumaz derler ya
işte öyle ellerinde silgi beklemişler
yaşadığımız güzel geçmişimizi silmeyi.

Şimdi;
yine yazıyoruz iki kişilik
ama yalnızlıklarımız bu seferki.

Çilli kız

30-31/mayıs/2011