Tan ağarıyor gözlerinde
Kızıllar düşmüş sanki yeşile
Gecenin kokusu sinmiş saçının tellerine
Mahmur mahmur bakıyorsun pencereden.

Kutsamış sanki Tanrı’m doğarken seni
Esirgememiş şu endamını güzelliğni
Sen de birgün anlarsın elbet aşkın erdemini
Mahmur mahmur bakıyorsun pencereden.

Gece gündüzden kaçıyor
Işıl ışıl parlıyor güneş
Kızıl maviye karışıyor
Mahmur mahmur bakıyorsun pencereden.

Ay tutuldu senin için güneş tutuldu
Gözlerim gözlerine yüreğim yüreğine vuruldu
Tanrım cenneti de nimetleri de hep sana sundu
Ama sen artık yoksun pencerelerde.

Değmedi ellerin hiçbir zaman ellerime
Tenin tenime
Her şey yaşandı hayallerde
Gün oldu gözlerim pencerelerde asılı kaldı
Zaman bize hiç ama hiç acımadı
Dudaklarda aşkın artık anısı kaldı
Mahmur mahmur bakmıyorsun pençerelerden.

Tan ağarmıyor senden sonra buralarda
Güneş de tutulmuyor Ay da
Kızıl yeşili hiç sarmıyor
Her şey mazide artık her şey anılarda
Hayalini görür gibi oluyorum sokaklarda
Mahmur mahmur bakıyorsun pencerelerden.

2007.OSMAN ÖZTÜRK.
Taflan Mevsimi Şiir Kitabımdan.