MEÇHULLER MAHALLESİNDEKİ UMUTSağa sola dönsen ne çare Yatak yine ahtapotun kolları Uykularım yine düşlerine prangalı Düşüncelerim hayal çıkmazında Yaşanmışlığım keşkeler içinde çaresizliklere tutsak Ne garip değil mi Ne anlamak ne anlatmak, Nede pişmanlık Pişmanlıkta çaresizliklere çare değil artık Çünkü Umutlar can çekişirken meçhuller mahallesinde Darağaçları yargısız infazlara kuruluyor Sevdamızdan yana Sevdamız ki ,yine ayrılık mezarlığına gömülüyor Görüyorsun ya göçmen kızı Her şey çok geç artık İçimizi sararken bilinen bir sızı Belli ki yaşanacaklar yine çaresizliklere Ömür denen hayatsa zaten ölüme gebe Kaşif Kani Ertürk |