İBRETLİK YAŞAMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın NOT:1980 li yıllarda Avrupa’ya süslü hayallerle iş için giden ve çalıştığı ağır iş yükü nedeniyle sağlık sistemi bozularak zorunlu dönüş yapan,kendi yakınları tarafından üç beş kuruşluk dünya pulu uğruna bağlarını kopararak yaşama tutunmaya çalışan uzaktan tanıdığım bir ahbapla yaptığım sohbetin satırlarda bıraktığı izlerdir.
Gurbet elde kalalı, aç kalmışım yıllardır
Sohbetinle mest eyle, yor diyorsun öyle mi ? Hasreti ateşleyen, toz dumanlı yollardır. Ayrılığın firkati zor diyorsun öyle mi ? Bir sevdanın uğruna terk ettim Anayurdu. Acı dersler edindim, her gelen tokat vurdu. Hüzün, keder bağrıma kök salarak oturdu. Yüreğimin ateşi kor diyorsun öyle mi ? Hatıramda karanlık çok sırlar taşıyorum. Hayattan ümit kesmiş tembele şaşıyorum. Kırk yaşıma gelmeden, yetmişi yaşıyorum. Çöküşümün nedeni çor diyorsun öyle mi ? Menfaatsiz selam yok, insanoğlu bozulmuş. Cılız sesler abluka ve baskıyla ezilmiş. Garibanın çilesi ta doğuştan yazılmış. Şu dünyanın sunduğu, mor diyorsun öyle mi ? Özlem ağır basınca, yar sevdası yandırır. Sağlık elden gidince, uykudan uyandırır. Süslü sözler sarf eden, perdeleyip kandırır. Çektiğimi bir benden sor diyorsun öyle mi ? OZANMERDAN can isen, baş üstüne koyarım. Sevgiyle yaşamadım, bir yanım hala yarım. Kimsesizim bu elde, hep burukluk duyarım Düşlerimi hayıra yor diyorsun öyle mi ? OZANMERDAN/ALİ BİLECEN |